എൽസമ്മയ്ക്കൊരു സപ്രിട്ടിക്കറ്റ്!

സിനിമകൾ പ്രേക്ഷകരെ ആകർഷിക്കുന്നത് പല വിധത്തിലാണ്‌ . കഥയുടെ പുതുമ, അഭിനയ പാടവം, തിരക്കഥയുടെ കെട്ടുറപ്പ്‌, ഗാനങ്ങൾ - അങ്ങനെ പല പല ഘടകങ്ങൾ ഇതിനു കാരണമാകാം. പക്ഷേ മേല്പ്പറഞ്ഞതു ഒന്നുമില്ലാതെ , സാധാരണ ജീവിതം സാധാരണമായി അവതരിപ്പിച് കൈയ്യടി വാങ്ങിയ ഒട്ടനവധി ചിത്രങ്ങൾ മലയാളത്തിലുണ്ടായി്. (ഉദാ : ടി.പി. ബാലഗോപാലൻ എം.എ.), ലാൽ ജോസിന്റെ പുതിയ ചിത്രമായ ‘എൽസമ്മ എന്ന ആൺകുട്ടി’-യെ ആ ഗണത്തിൽ പെടുത്താം.


റബ്ബർപ്പാൽ മണക്കുന്ന ഒരു മലയോരഗ്രാമത്തിലുള്ള ഒരു പിടി മനുഷ്യരുടെ അനുദിനജീവിതത്തിലേയ്ക്കുള്ള ഒരെത്തിനോട്ടം , അപ്രതീക്ഷിതങ്ങളായ സംഭവവികാസങ്ങളോ കഥാപാത്രങ്ങളോ ഇല്ലാതെ രണ്ടര മണിക്കൂർ നീളുന്ന ഒരെത്തിനോട്ടം. സഹകരണത്തിൽ ജീവിക്കുന്ന രണ്ട് കുടുംബങ്ങൾ , അവരുടെ ജീവിതത്തിലെ സ്ഥിരമായി ഇടപെടുന്ന ചിലർ, പുതിയ ചില മുഖങ്ങൾ രംഗപ്രവേശം ചെയ്യുമ്പോൾ ഈ ജീവിതത്തിലുണ്ടാകുന്ന മാറ്റങ്ങൾ , ശുഭപര്യവസാനം - ഇത്രേയുള്ളൂ ഈ ചിത്രം.


പിന്നെയെന്തുകൊണ്ടു ഈ ചിത്രം പ്രേക്ഷകരെ ആകർഷിക്കുന്നൂ ? ഉത്തരമൊന്നു മാത്രം - മലയാളിയുടെ സ്വകാര്യജീവിതത്തിൽ നിന്നും, പൊതു സമൂഹത്തിൽ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നിഷ്ക്കളങ്കത എന്ന നന്മ, ഈ ചിത്രത്തിലുടനീളം കാണാം. ജുറാസിക് പാർക് എന്ന സിനിമ ഇറങ്ങിയപ്പോ , പണ്ടെന്നോ ഇല്ലാതായ ഒന്നിനെ കാണാനല്ലേ നമ്മൾ ഇടിച്ചുകേറിയത്‌? അതേ മനോഭാവം എന്നു കരുതാം. നമ്മുടെയൊക്കെ ഉള്ളിലെവിടിയോ ഇപ്പോഴും ഉണ്ടെന്നു നാം കരുതുന്ന ആ നാട്ടിൻപുറത്തിന്റെ നന്മ- അതൊന്നു കാണാം എന്ന മിനിമം ആഗ്രഹം.


ആൻ അഗസ്റ്റിൻ എന്ന പുതുമുഖ നടി കുറച്ചധികം നാൾ ഈ രംഗത്തുകാണും എന്നു കരുതാം. അസാമാന്യ പ്രകടനം എന്നൊന്നും വിശേഷിപ്പിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും , വളരെ ചെറിയ പ്രായത്തിൽ, തന്റെ ആദ്യ ചിത്രത്തിലെ ടൈറ്റിൽ കഥാപാത്രത്തെ തന്നെ ഭംഗിയായി അവതരിപ്പിച്ച ആൻ അഗസ്റ്റിനു അഭിനന്ദനങ്ങൾ. ആനിന്റെ പ്രായത്തിനും കഥാപാത്രത്തിനും ചേർന്ന രീതിയിൽ ശബ്ദം നല്കിയ വിമ്മി മറിയവും അഭിനന്ദനം അർഹിക്കുന്നു.


കുഞ്ചാക്കോ ബോബന്റെ പ്രകടനവും അതിഗംഭീരമായിട്ടുണ്ട്‌. മുൻ ചിത്രങ്ങളിലൊക്കെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശരീരഭാഷയ്ക്കുണ്ടായിരുന്ന ഒരു fatigue ( ഇതിന്റെ മലയാളം എന്നതാ?) ഈ പടത്തിലില്ല. മറ്റുള്ളവരും പൊതുവേ നല്ല പ്രകടനമാണ്‌ കാഴ്ച വച്ചിരിക്കുന്നത്‌. മുകേഷിനു ശേഷം, മലയാളത്തിലെ നല്ല ഒരു പൂവാലനായി ഇന്ദ്രജിത്ത് മാറിക്കഴിഞ്ഞു. നേടുമുടി, ലളിത, ജഗതി - ഇവരെയൊന്നും വെല്ലുവിളിക്കാൻ ഇവരുടെ കഥാപാത്രങ്ങൾക്കു കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.


വിജയരാഘവൻ എന്ന ഒരു നല്ല നടൻ , കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു നാളുകളായി ഒരേതരം കഥാപാത്രങ്ങളിൽ ഒതുക്കപ്പെടുന്നതു വേദനാജനകമാണെങ്കിലും , ഇത്തരം കഥാപാത്രങ്ങളെ അവതരിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്ന മറ്റു നടന്മാർ അധികം- ഇല്ല എന്നതാണ്‌ വാസ്തവം.


ലാൽ ജോസിന്റെ മറ്റു ചിത്രങ്ങളിൽ നിന്നു വ്യത്യസ്തമായി , ഗാനരംഗങ്ങൾ അല്പ്പം മങ്ങിപ്പോയി എന്നതു ഒരു പോരായ്മയാണ്‌.


ആകെമൊത്തം ടോട്ടൽ , പടം കൊള്ളാം. കുടുംബത്തോടൊപ്പം ഒരു രണ്ടരമണിക്കൂർ ചിലവഴിച്ച് , ഒരു നഷ്ടബോധവും തോന്നാതെ ഇറങ്ങിപ്പോരാം. അതു പോരേ?